Ανάμεσα στα πολλά ακατανόητα των τελευταίων χρόνων είναι ο τρόπος με τον οποίο το υπουργείο Πολιτισμού συμπεριφέρεται στο μνημείο του Τύμβου Καστά.

Πολλά πράγματα στην Ελλάδα είναι ακατανόητα. Ανεξήγητα ακόμη και για όσους έχουν γεννηθεί και ζουν στη χώρα, άρα γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητές τους. Την περίφημη ελληνική ιδιοτυπία, πίσω από την οποία καλύπτονται λάθη και παραλείψεις εδώ και 200 χρόνια. Γνωρίζουν ότι τα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα αποτελούν συχνά ζητούμενο. Όπως, επίσης, γνωρίζουν ότι όταν ορισμένα από αυτά τα αυτονόητα γίνονται πράξη, αυτή η εξέλιξη αποτελεί γεγονός αξιοσημείωτο που πρέπει να… διαφημιστεί.

Ανάμεσα στα πολλά ακατανόητα των τελευταίων χρόνων συγκαταλέγεται ο τρόπος με τον οποίο το υπουργείο Πολιτισμού συμπεριφέρεται στο μνημείο του Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη. Από την πρώτη στιγμή των ανακαλύψεων, το καλοκαίρι του 2014, κάποιοι πολιτικοποίησαν –αν δεν κομματικοποίησαν- το θέμα. Ίσως διότι είχε σπεύσει στην ανασκαφή ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Κάποιοι άλλοι τοποθέτησαν το μνημείο στο μέσον επιστημονικών διενέξεων, αμφιβόλου σημασίας. Ίσως διότι την επιστημονική δόξα εισέπραξε η κ. Κατερίνα Περιστέρη. Και κάποιοι λίγοι το είδαν προσωπικά, είτε ως θρίαμβο, είτε ως πανωλεθρία. Το ζήτημα επανέρχεται και πάλι στην επικαιρότητα επειδή ο κ. Απόστολος Τζιτζικώστας απηύθυνε «τελεσίγραφο» στο υπουργείο Πολιτισμού να αξιοποιήσει τα 2,5 εκατ. ευρώ που εξασφάλισε η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για να συνεχιστούν τα έργα στην περιοχή.

Απείλησε, μάλιστα, με προσφυγή στα Δικαστήρια. Κάτι αδιανόητο, αφού αν συμβεί η Ελλάδα θα φιγουράρει και πάλι σκυθρωπή στις πρώτες σελίδες του διεθνούς Τύπου. Τελικός στόχος είναι να ολοκληρωθούν οι ανασκαφές και να καταστεί το μνημείο επισκέψιμο.

Κατ’ αρχήν είναι ντροπή για το ελληνικό κράτος να μη μπορεί να διαθέσει από τον προϋπολογισμό του τα 2,5 εκατ. ευρώ για τη συγκεκριμένη δουλειά και να περιμένει πόρους από το ΕΣΠΑ. Διότι, όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν προτεραιότητες, τις οποίες ακόμη και η χρεοκοπημένη Ελλάδα οφείλει να υπηρετήσει. Η αρχαία κληρονομιά και η ιστορία είναι για τη χώρα μας εθνικό και οικονομικό μέγεθος. Από την πρόσοδο που εξασφαλίζουν οι πρόγονοι ζει εν πολλοίς η χώρα. Ίσως να μην είναι σημαντική η κάθε πέτρα που υπάρχει θαμμένη στο ελληνικό έδαφος, αλλά σίγουρα έχει μεγάλη σημασία μία ανακάλυψη όπως ο Τύμβος Καστά. Ένα μακεδονικό μνημείο μοναδικού μεγέθους και τεράστιας ιστορικής αξίας.

Στην περιοχή της Αμφίπολης οι κάτοικοι περιμένουν πώς και πώς να προχωρήσουν τα έργα. Όταν το μνημείο γίνει επισκέψιμο τα οφέλη θα είναι μεγάλα. Ο τουρισμός που βασίζεται στα ιστορικά μνημεία είναι ελκυστικός, αποδοτικός και διαχρονικός. Η περιοχή θα αναβαθμιστεί. Η επένδυση του ελληνικού κράτους είναι πολύ μικρή μπροστά στα κέρδη, ακόμη κι αν η συζήτηση γίνει αποκλειστικά και μόνο με οικονομικούς όρους.

Ο Τύμβος Καστά πιθανότατα δεν κρύβει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως κάποιοι είκαζαν ως πιθανότητα στην αρχή. Παραμένει όμως σημαντικό μακεδονικό μνημείο. Ακόμη μία ιστορική απόδειξη της διαχρονικής για πάνω από 2500 χιλιάδες χρόνια παρουσίας των Ελλήνων στην περιοχή. Το υπουργείο Πολιτισμού οφείλει έστω και τώρα να προχωρήσει. Ορθά οι καθυστερήσεις εγείρουν ερωτηματικά. Σε μια εποχή που η συζήτηση για τη Μακεδονία και τους Μακεδόνες βρίσκεται στην επικαιρότητα η αξιοποίηση του μνημείου υποδηλώνει έμπρακτο ενδιαφέρον για το θέμα. Το αντίθετο ακριβώς, δηλαδή την αδιαφορία, υπογραμμίζουν με κόκκινο μελάνι οι καθυστερήσεις.

Πηγή: voria.gr