Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου (24 Απριλίου, το 2019) έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής. Ο θόρυβος μπορεί να στοιχίσει πολλά περισσότερα από την ακοή μας, μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης ατυχημάτων και σε συνδυασμό με άλλους κινδύνους στους χώρους εργασίας, μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υγείας.
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής (ΕΛΙΝΑ), μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής, συμμετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις, υποστηρίζοντας ενημερωτικές δράσεις, με σκοπό την ευρεία και έγκυρη διάχυση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τα προβλήματα από τη συνεχή έκθεση στους θορύβους και τις βλαβερές συνέπειες για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου και βάσει πρόσφατων ερευνών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη, μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση, στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία. Πρόκειται για μια ύπουλη διαδικασία, της οποίας οι άμεσες, αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ευθέως ορατές, ούτε εύκολα αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία των πολιτών της Ευρώπης.
Ο θόρυβος προσβάλλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, όπως η πρώτη και η τρίτη ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, γυναίκες σε εγκυμοσύνη, αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Ειδικά, όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους, η έκθεση στον θόρυβο κατά την κρίσιμη σχολική ζωή, επιφέρει βλάβες στη μνήμη και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, επηρεάζοντας, μεταξύ άλλων, τις δεξιότητες που αφορούν την κατανόηση του γραπτού λόγου, την απομνημόνευση και την προσήλωση.
Επίσης, στοιχεία δείχνουν ότι η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας, ενώ εκτιμήσεις του ΠΟΥ κάνουν λόγο για 1.000.000 υγιή έτη προσδόκιμης ζωής, που χάνονται κάθε χρόνο, κυρίως στην Δυτική Ευρώπη, από κυκλοφοριακούς θορύβους.
Για το λόγο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οδηγία 2002/49/EC, συστήνουν τη δημιουργία μιας κοινής βάσης αντιμετώπισης των προβλημάτων θορύβου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην Ελλάδα εξακολουθεί να εκκρεμεί η θεσμοθέτηση των αστικών περιοχών, στις οποίες θα ισχύσουν διακεκριμένες διατάξεις ακουστικής άνεσης, με αποτέλεσμα αυτή η συνεχιζόμενη θεσμική υστέρηση να συσσωρεύει για τις επόμενες δεκαετίες ένα ακουστικά ανοχύρωτο κτιριακό απόθεμα και να καταδικάζει τους Έλληνες πολίτες σε συνθήκες υποβαθμισμένης οικιστικής άνεσης.
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής (ΕΛΙΝΑ), μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής, συμμετέχει ενεργά στις εκδηλώσεις, υποστηρίζοντας ενημερωτικές δράσεις, με σκοπό την ευρεία και έγκυρη διάχυση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τα προβλήματα από τη συνεχή έκθεση στους θορύβους και τις βλαβερές συνέπειες για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου και βάσει πρόσφατων ερευνών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη, μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση, στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία. Πρόκειται για μια ύπουλη διαδικασία, της οποίας οι άμεσες, αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ευθέως ορατές, ούτε εύκολα αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία των πολιτών της Ευρώπης.
Ο θόρυβος προσβάλλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, όπως η πρώτη και η τρίτη ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, γυναίκες σε εγκυμοσύνη, αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Ειδικά, όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους, η έκθεση στον θόρυβο κατά την κρίσιμη σχολική ζωή, επιφέρει βλάβες στη μνήμη και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, επηρεάζοντας, μεταξύ άλλων, τις δεξιότητες που αφορούν την κατανόηση του γραπτού λόγου, την απομνημόνευση και την προσήλωση.
Επίσης, στοιχεία δείχνουν ότι η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας, ενώ εκτιμήσεις του ΠΟΥ κάνουν λόγο για 1.000.000 υγιή έτη προσδόκιμης ζωής, που χάνονται κάθε χρόνο, κυρίως στην Δυτική Ευρώπη, από κυκλοφοριακούς θορύβους.
Για το λόγο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οδηγία 2002/49/EC, συστήνουν τη δημιουργία μιας κοινής βάσης αντιμετώπισης των προβλημάτων θορύβου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην Ελλάδα εξακολουθεί να εκκρεμεί η θεσμοθέτηση των αστικών περιοχών, στις οποίες θα ισχύσουν διακεκριμένες διατάξεις ακουστικής άνεσης, με αποτέλεσμα αυτή η συνεχιζόμενη θεσμική υστέρηση να συσσωρεύει για τις επόμενες δεκαετίες ένα ακουστικά ανοχύρωτο κτιριακό απόθεμα και να καταδικάζει τους Έλληνες πολίτες σε συνθήκες υποβαθμισμένης οικιστικής άνεσης.
