Η φωτιά της 23ης Ιουλίου άφησε πίσω της 102 πτώματα. Άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους, είτε εκείνη την ημέρα στο Μάτι και τον Νέο Βουτζά, είτε τους επόμενους μήνες στα νοσοκομεία της Αττικής. Για πολλούς από όσους επέζησαν, η καθημερινότητά τους δεν έχει πλέον καμία σχέση με εκείνη του πρωινού της 23ης Ιουλίου, όταν ακόμη οι φλόγες δεν είχαν περικυκλώσει την περιοχή. “Όλοι όσοι καήκαμε, είμαστε άνθρωποι που είχαμε μια ζωή η οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει”, λέει στο News 247 η Κάλη Αναγνώστου, που νοσηλεύτηκε για 67 ημέρες με σοβαρά εγκαύματα και μόλις πριν από μερικές εβδομάδες κατάφερε να περπατήσει ξανά. “Έναν χρόνο μετά, ο γιος μου χθες το βράδυ πάλι έβλεπε εφιάλτες. Και θα βλέπει. Κι εγώ θα βλέπω. Όλοι μας”, καταλήγει.

Ο Δημήτρης Πόγκας και ο Μοχάμεντ Ίχα Φούντα, δύο από τους ψαράδες που έσπευσαν στο λιμάνι του Ματιού εκείνο το απόγευμα, θυμούνται τις στιγμές που με τις βάρκες τους περνούσαν ανάμεσα από τους καπνούς και ακούγοντας τις φωνές, προσπαθούσαν να διασώσουν τους εκατοντάδες κατοίκους που είχαν καταλήξει στη θάλασσα για να ξεφύγουν από τις φλόγες.

Τέλος, ο Αλέξης Ανδρονόπουλος, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατοίκων του Ματιού, αναδεικνύει όσα δεν έχουν γίνει έναν χρόνο μετά, τόσο για την κάλυψη των εξόδων των εγκαυματιών, όσο και για την απομάκρυνση των καμένων δέντρων, του αμιάντου και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων σπιτιών.

Πηγή: news247.gr
Φωτογραφία: Eurokinissi