Ήταν Αύγουστος του 1917 και η Θεσσαλονίκη θα άλλαζε για πάντα. Μια σπίθα ήταν αρκετή να κάψει το ιστορικό κέντρο από Βαρδάρη έως και Αγία Σοφία και απο την Άνω Πόλη, το σημερινό υπουργείο, ως και τη σημερινή λεωφόρο Νίκης.

Η φωτιά ήταν τρομακτικά πολύ μεγάλη για τη εποχή της. Άφησε πίσω ανθρωπους δίχως περιουσίες άλλα έδωσε τη δυνατότητα στην πόλη να ξανασχεδιαστεί (σχέδιο του Εμπράρ) να αναπνεύσει και να γίνει η όμορφη και κοσμοπολίτισσσα Θεσσαλονίκη.

Η πυρκαγιά, διάρκειας 32 ωρών, δεν είχε ανθρώπινα θύματα. Δημιούργησε όμως 70.000 άστεγους και κατέστρεψε 9.500 κτίσματα: σπίτια, καταστήματα, ξενοδοχεία, τζαμιά, συναγωγές και χριστιανικούς ναούς.