Οι Άγγελοι ως πνεύματα είναι άυλοι, ασώματοι, δεν διακρίνονται σε φύλα ούτε πολλαπλασιάζονται αλλά ούτε και αποθνήσκουν.
Δημιουργήθηκαν πριν από τον άνθρωπο και πριν από την δημιουργία του ορατού κόσμου. Ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος και απροσμέτρητος.
Στην αρχαία Ελληνική θρησκεία, ο ρόλος των αγγέλων δεν είναι τόσο ξεκάθαρος όσο στην Βαβυλώνα!! Στην μυθολογία μας υπάρχουν φτερωτές οντότητες όπως είναι οι άγγελοι χωρίς όμως να αποκτούν το νόημα των θρησκευτικών αγγέλων!!
Υπάρχουν πολλές μορφές σε παρά πολλά αγγεία και σε διάφορα έργα τέχνης για τις συγκεκριμένες οντότητες, οπότε υποθέτω ότι οι αρχαίοι Έλληνες μόνο ανυποψίαστοι δεν θα έπρεπε να θεωρηθούν!! Το ίδιο πίστευαν και οι Ρωμαίοι, που πίστευαν επίσης σε καλά αλλά και σε κακά πνεύματα που βρίσκονταν κοντά στους ανθρώπους ή για να τους βοηθήσουν ή για να τους αγχώσουν!!!
Οι αρχαιολόγοι σε μια ανασκαφή στην Πομπηία βρήκαν μια πολλή παράξενη τοιχογραφία που εντυπωσιάστηκαν με αυτό που απεικόνιζε!!! Παρουσίαζε έναν άνδρα που εμείς σήμερα ονομάζουμε Άγγελο!!! Όχι ότι δεν είχαν βρει και άλλες μορφές από αγγέλους μα αυτή εδώ ήταν περίεργη σε κάποια σημεία!!
Η τοιχογραφία αυτή δεν είναι καμία τυχαία βρίσκεται στην ( βίλλα του Publius Fannius Sinistor ) μια βίλλα που έχει και άλλες μυστηριώδεις τοιχογραφίες όπως ανάφεραν οι ειδικοί αρχαιολόγοι!! Δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι ο Publios Fannius Sinistor ήταν ένας μυστικιστής της εποχής εκείνης ή άνηκε σε κάποια κάστα ή σε κάποια μυστική εταιρία της εποχής εκείνης!!!
Η απεικόνιση του αγγέλου αυτού δεν είναι όπως οι άλλες αν παρατηρήσετε καλά την τοιχογραφία θα δείτε ότι τα αυτιά του είναι μυτερά αλλά και μακριά προς τα επάνω όπως των ξωτικών!!! Τα μαλλιά του είναι αλλόκοτα τραβηγμένα και λυτά προς τα πίσω, στα χέρια του κρατάει έναν δίσκο ο οποίος είναι τελείως επίπεδος. Δεν έχει να κάνει με δίσκο που έβαζαν τα εδέσματα τους οι Ρωμαίοι επάνω και μέχρι και σήμερα κανείς δεν έχει δώσει μια λογική απάντηση το τι ήταν η τι είναι ο δίσκος αυτός!!!
Τα φτερά του αλλά και όλο το μοτίβο έχει μια απαλή χρεία του πράσινου χρώματος το ίδιο και ο μαίανδρος από πάνω στην λεζάντα…. Σε καμία άλλη τοιχογραφία της Ρώμης δεν έχει χρησιμοποιηθεί αυτό το χρώμα. Μήπως ο καλλιτέχνης ήθελε να δείξει το χρώμα του λυκόφως; Η το χρώμα μια άλλης διάστασης οπού ζουν τα όντα αυτά; Αλλά πιστεύουν πολλοί ότι το μυστικό βρίσκεται στον μαίανδρο, αν και θυμίζει το σχέδιο της αντίστροφης σβάστικας, αλλά είναι πιο περίπλοκο αλλά και πιο τονισμένο!! Σαν λαβυρινθώδης μαίανδρος δηλώνοντας ότι για να βρεις τον δρόμο για αυτά τα όντα είναι περίπλοκος και δύσκολος να διαβαστεί αν δεν έχεις μυηθεί!!!!
Το ισχυρό πιστεύω των Βαβυλώνιων ήταν ότι οι άγγελοι όχι μόνο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωή τους ήταν αλλά σύμφωνα με το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ κάθε άνθρωπος καθοδηγείτε από έναν Άγγελο, που στέλνεται από τους θεούς στην γη ειδικά για εκείνον αλλά και για την προστασία του. Έτσι η ιδέα του φύλακα άγγελου δεν είναι κάτι καινούριο!! Το ξέρατε ότι οι Βαβυλώνιοι είχαν και αυτοί αρχάγγελους οπού απεικονίζετε στους τοίχους του παλατιού της πόλης Νιμρούντ!!;!!
Οι αρχάγγελοι τους αντιπροσώπευαν και από κάτι, ένας αντιπροσώπευε την ομορφιά, άλλος την επιστήμη, άλλος την ιατρική, άλλος την τέχνη, άλλος την αθανασία, άλλος τον θάνατο και πάει λέγοντας το ζήτημα!!
Βεβαία το ζήτημα των αγγέλων αναπτύχτηκε από την θρησκεία των Εβραίων οπού και αναπτύχτηκε μέσα από την αγία γραφή!!
Οι αρχαίοι Εβραίοι τους ονόμαζαν << Malakh >>!! Δεν υπήρχαν από ανέκαθεν τους δημιούργησε ο θεός ( γιατί δεν το αναφέρει όταν δημιούργησε τον κόσμο και το σύμπαν ), αλλά είναι αθάνατοι.
Πάντα σύμφωνα με την γραφή χωρίζονται σε ιεραρχίες, με τις κατώτερες από αυτές να περιλαμβάνουν τα χερουβίμ και τα σεραφείμ!!
Υπάρχουν πολλοί υποστηρικτές των αγγέλων που πιστεύουν ότι οι άγγελοι είναι όπως τους εννοεί η θρησκεία. Μέχρι που κατά καιρούς έχουν ιδρυθεί και κάποιες αδελφότητες << αγγέλων και ανθρώπων >>!!
Μην χαίρεστε είναι οι πιο κλειστές αδελφότητες που υπάρχουν και δεν ξέρει κανείς τίποτα για αυτούς το τι γίνεται εκεί μέσα!!
Από την άλλη οι άγγελοι δεν έχουν να κρύψουν τίποτα γιατί είναι όντα του θεού άραγε τι δουλειά θέλουν σε κάποιες αδελφότητες αν είναι έτσι οι οποίες είναι τόσο κλειστές!;! Τι φοβούνται μην τους ζητάει ο καθένας χάρες ή προσευχές για να τα πραγματοποιήσει ο Κύριος;
Ο Ιησούς στη Γεσθημανή μιλάει για περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες Αγγέλων.
Όλοι οι Άγγελοι είναι οργανωμένοι σε τάγματα ή αλλιώς σε τάξεις. Τα Τάγματα των Αγγέλων είναι εννέα, τα οποία ταξινομούνται σε τρείς τρίχορες ταξιαρχίες κατά τον εξής τρόπο:
Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι , / Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες , / Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι.
Ιδιώματα των ιεραρχιών…
Η πρώτη ιεραρχία έχει ως ιδίωμα την πύρινη σοφία και την γνώση των ουρανίων, ενώ έργο της ο Θεοπρεπής ύμνος τους «γελ».
Η δεύτερη ιεραρχία έχει ως ιδίωμα τη διευθέτηση των μεγάλων πραγμάτων και την διενέργεια των θαυμάτων, ενώ έργο τους είναι ο τρισάγιος ύμνος «Άγιος, Άγιος, Άγιος».
Τέλος ιδίωμα της τρίτης ιεραρχίας είναι να εκτελούν θείες υπηρεσίες και έργο τους είναι να υμνούν και να δοξολογούν τον Θεό ακατάπαυστα και να πρεσβεύουν υπέρ των ανθρώπων.
Πιστεύω της Εκκλησίας είναι πως για κάθε άνθρωπο, πόλη και Εκκλησία υπάρχει Άγγελος φύλακας – προστάτης.
Οι Άγγελοι αποστέλλονται από τον Θεό για να ενισχύσουν, να βοηθήσουν ή να σώσουν ατομικά ή ομαδικά τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Γενικά είναι λειτουργοί της Θείας Πρόνοιας και στις εμφανίσεις τους όταν ποτέ συμβεί (Αγγελοφάνειες) προσλαμβάνουν ανθρώπινη μορφή ανδρική ή νεανική.
Η Εκκλησία μας τιμάει τους Αγγέλους όπως και τους Αγίους δηλαδή: με γιορτές προς τιμή τους, αφιερώνοντας τη Δευτέρα κάθε εβδομάδας υμνολογικό σ’ αυτούς, βγάζοντας μερίδα «εις τιμήν και μνήμην τους» (μάλιστα αμέσως μετά τη μερίδα της Παναγίας), με την ειδική ευχή του αποδείπνου «εις φύλακα Άγγελον», τον παρακλητικό κανόνα στο φύλακα Άγγελο και άλλο ένα στους Άγιους Αγγέλους.
Με τους παραπάνω τρόπους δίνεται η αφορμή στους πιστούς να ζητούν τη βοήθεια και τη μεσιτεία τους.
ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός προσπαθώντας να δώσει έναν ορισμό περί των αγγέλων λέγει ότι είναι φύσεις νοερές, αεικίνητες, αυτεξούσιες, ασώματες. Υπηρετούν το θεό και είναι κατά χάριν αθάνατες. Η φύση των αγγέλων είναι πνευματική. Επειδή όμως απολύτως άϋλος και ασώματος νοείται μόνο ο Θεός, γι’ αυτό το αγγελικό σώμα νοείται ως αιθέριο, πυροειδές, ταχύτατο και πολύ λεπτότερο από τη γνωστή μας ύλη.
Οι άγγελοι ως προς τη προαίρεση είναι ελεύθεροι και τρεπτοί, έχοντας δυνατότητα να προκόπτουν στο αγαθό, αλλά και να τρέπονται στο κακό. Οι νοερές δυνάμεις διαθέτουν σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά νου και λόγο, δίχως όμως «πνεύμα ζωοποιό» επειδή δεν έχουν σώμα.
Γι΄ αυτό δεν συνάγουν τη θεία γνώση μέσα από τις αισθήσεις ή από αναλύσεις λογισμών, αλλά μένοντας καθαροί από κάθε υλικό στοιχείο συλλαμβάνουν τα νοητά νοερώς και αΰλως. Παρ’ όλη τη καθαρότητα και απλότητα της αγγελικής φύσης, οι άγγελοι είναι δεκτικοί της κακίας.
Έτσι μπορούν να επιλέξουν τη συνεχή προαγωγή στην άνωθεν Γνώση και τη κοινωνία της Αγάπης ή την άρνηση αυτής της Αγαθότητας.
Αποτέλεσμα της ελευθερίας τους είναι και η πτώση του τάγματος του Εωσφόρου. Αυτό το αγγελικό τάγμα δεν αρκέστηκε στη θαυμαστή λαμπρότητά του, αρνήθηκε την ιεραρχημένη πρόοδο της θείας γνώσης και θέλησε τη πλήρη και άμεση εξομοίωσή του με το Θεό.
Γι’ αυτό το λόγο ηθελημένα δόθηκε στη κακία, στερήθηκε την αληθινή ζωή, την οποία μόνο του (το τάγμα των δαιμόνων) αρνήθηκε. Κατ΄ αυτό τον τρόπο έγιναν πνεύματα νεκρά αφού απέβαλαν την αληθινή ζωή και δεν αισθάνονται κόρο από την ορμή τους προς τη κακία προσθέτοντας με άθλιο τρόπο διαρκώς κακία επάνω στην ήδη υπάρχουσα.
Οι άγγελοι όμως που δεν ακολούθησαν τον Εωσφόρο στην αποστασία του, απέκτησαν το χάρισμα της τέλειας ατρεψίας και ακινησίας προς το κακό. Αυτό συνέβη με την ενανθρώπηση, τη σταυρική θυσία και την ανάσταση του Χριστού, αφού έμαθαν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην ομοίωση με το Θεό δεν είναι η έπαρση, αλλά η ταπείνωση. Η ακινησία των αγγέλων προς το κακό δεν σημαίνει ότι εξαφανίζεται το αυτεξούσιό τους, αλλά ότι εξαγιάζεται με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Οι άγγελοι έχουν μεγαλύτερες και ανώτερες γνωστικές ικανότητες από τους ανθρώπους. Βέβαια δεν είναι ούτε παντογνώστες, ούτε παντοδύναμοι όπως ο Θεός. Δεν προγνωρίζουν τα μέλλοντα, παρά μόνο αν τους τα αποκαλύψει ο Θεός, ούτε γνωρίζουν τι ακριβώς κρύβεται στη καρδιά κάθε ανθρώπου. Δεν γνωρίζουν πότε θα γίνει η συντέλεια του κόσμου και η Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Η μετακίνησή τους γίνεται ταχύτατα, αλλά δεν είναι πανταχού παρόντες. Κάθε φορά βρίσκονται σε συγκεκριμένο τόπο, δίχως να γνωρίζουν το τι συμβαίνει αλλού.
Δεν έχουν φύλο, γιατί η φύση τους είναι πνευματική, ενώ δεν χρειάζονται τροφή για να ζήσουν ή ανάπαυση για να ξεκουραστούν, αλλά ούτε πεθαίνουν και ούτε πολλαπλασιάζονται. Η αθανασία τους δεν πηγάζει από τη φύση τους, αλλά επειδή μετέχουν «κατά χάριν» στην αγιότητα του Θεού.
Επειδή οι άγγελοι διακρίνονται σε εννέα «τάγματα», η γιορτή τους τοποθετήθηκε τον ένατο μήνα…
Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο, πρώτος μήνας του χρόνου ήταν ο Μάρτιος και ο Νοέμβριος ήταν ένατος (το λέει και τ’ όνομά του, «ένατος» στα λατινικά). Επειδή οι άγγελοι διακρίνονται σε εννέα «τάγματα», η γιορτή τους τοποθετήθηκε τον ένατο μήνα.
Επειδή εξάλλου οι άγγελοι (όπως φαίνεται π.χ. στο Ματθ. 25, 31, και σε όλη την έκταση της Αποκάλυψης) θα συνοδεύσουν τον Ιησού Χριστό κατά τη δευτέρα παρουσία Του και θα συνεργαστούν ποικιλότροπα στην υπόθεση της σωτηρίας των ανθρώπων κατά την ανατολή της αιώνιας ημέρας, της «Όγδοης Ημέρας της Δημιουργίας», η γιορτή τους τοποθετήθηκε την όγδοη ημέρα του ένατου μήνα.
Τέλος, την ίδια μέρα, 8 Νοεμβρίου, γιορτάζεται και το όνομα Σταμάτης (αν και υπάρχει άγιος Σταμάτιος), σε ανάμνηση της παρέμβασης του αρχαγγέλου Μιχαήλ, που «σταμάτησε» την αποστασία των αγγέλων προς τον Εωσφόρο φωνάζοντας «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» (ας σταθούμε σωστά, με συστολή απέναντι στο Θεό), ερχόμενος «εν τω μέσω του ουρανού».
Η γιορτή των αγγέλων δεν είναι «μνήμη», αφού δεν υπάρχει ημέρα κοίμησης στους αγγέλους, αλλά μόνο «σύναξη», δηλ. συγκέντρωση των χριστιανών για να τους τιμήσουν. Άλλες γιορτές των αγγέλων είναι η Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στις 26 Μαρτίου (μια μέρα μετά τον Ευαγγελισμό, δηλ. την επίσκεψή του στην Παναγία), και το θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις Κολοσσές της Φρυγίας (6 Σεπτεμβρίου). Επίσης η Δευτέρα κάθε εβδομάδας είναι αφιερωμένη στους αγγέλους (λόγω της δευτέρας παρουσίας;). (*)
(*) Κάθε μέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή γεγονότα: η Δευτέρα στους αγγέλους, η Τρίτη στον άγ. Ιωάννη τον Πρόδρομο, η Τετάρτη στην Παναγία, η Πέμπτη στους Αποστόλους & στον άγ. Νικόλαο, η Παρασκευή στο Σταυρό του Χριστού, το Σάββατο στους νεκρούς και η Κυριακή, φυσικά, στην Ανάσταση του Χριστού.
Ποιους αγγέλους ξέρουμε;
Εκτός από τα «εννέα τάγματα» των αγγέλων, για τα οποία μπορείς να δεις εδώ, μας παραδίδονται από τα αρχαία χρόνια και κάποια προσωπικά ονόματα αγγέλων, ή έστω ονόματα που έχουν δώσει σε ανθρώπινη γλώσσα. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία γενικά γνωρίζουμε ως αρχαγγέλους τους Μιχαήλ και Γαβριήλ και τους Ραφαήλ και Ουριήλ (ο τελευταίος εμφανίζεται και σε όραμα του αγίου Νήφωνα για τη δευτέρα παρουσία). Ιδιαίτερα στη Ρωσική Ορθοδοξία αναγνωρίζονται κι άλλοι αρχάγγελοι, που τα ονόματά τους είναι παρμένα από εξωβιβλικές πηγές, απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης και άλλα αρχαία έργα. Άραγε είναι πραγματικά πρόσωπα ή μυθικά; Κατά τη γνώμη μου, πραγματικά, εφόσον η τοπική παράδοση μιας έστω ορθόδοξης Εκκλησίας τα αναγνωρίζει.
Από εδώ παίρνουμε στοιχεία για τους αρχαγγέλους και τις συμβολικές απεικονίσεις τους (συμπληρώνουμε με μερικά στοιχεία ακόμη). Στην ορθόδοξη εικονογραφία, κάθε άγγελος έχει μια συμβολική αναπαράσταση…
Μιχαήλ (Michael) στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει «Ποιος είναι σαν το Θεό;» ή «Ποιος είναι ίσος με τον Θεό;» Ο άγιος αρχάγγελος Μιχαήλ, εικονίζεται από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια ως στρατιωτικός διοικητής, ο οποίος κρατά στο δεξί του χέρι το δόρυ με το οποία επιτίθεται στον Εωσφόρο / Σατανά, και στο αριστερό του χέρι ένα πράσινο κλαδί φοίνικα. Στην κορυφή του δόρατος υπάρχει μια λινή κορδέλα με ένα κόκκινο σταυρό. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ιδιαίτερα θεωρείται ότι είναι ο φύλακας της Ορθοδόξου Πίστεως και αγωνιστής κατά των αιρέσεων.
Γαβριήλ -Το όνομά του σημαίνει «Η Δύναμη του Θεού». Πασίγνωστος και πολυαγαπημένος Αρχάγγελος, όχι μόνο από την Εβραϊκή και Χριστιανική θρησκεία, μα και από την Μουσουλμανική.
Ονομάζεται και Αγγελος της Αλήθειας και λέγεται πως θα είναι εκείνος που την Ημέρα της Κρίσης θα καλέσει τους ζωντανούς και πεθαμένους να αντιμετωπίσουν την τελική κρίση.
Είναι επίσης αγγελιοφόρος του Θεού και εκείνος που ανακοίνωσε στην Μαρία την Θεϊκή σύλληψη, επίσης ο Κυβερνήτης των γυναικείων θεμάτων και του πλανήτη Σελήνη. Είναι επίσης εκείνος που επιλέγει ποιες φωτισμένες ψυχές που βρίσκονται στον Παράδεισο θα ξαναενσαρκωθούν στην γη με κάποια Θεία αποστολή και περνά μαζί τους 9 μήνες της κύησής για να τους προετοιμάσει για την αποστολή τους.
Υπήρξε εκείνος που έκαψε τα Σόδομα και Γόμορρα.
Ραφαήλ (Raphael) σημαίνει «θεραπεία του Θεού» ή «ο Θεός θεραπεύει». Ο άγγελος εμφανίζεται στο βιβλίο του Τωβίτ, στην Παλ. Διαθήκη. Απεικονίζεται να οδηγεί τον Τωβίτ με το δεξί του χέρι, και κρατώντας ένα αλαβάστρινο βάζο με φάρμακα στο αριστερό του χέρι [ή ένα κουτί, όπως οι άγιοι γιατροί].
Ουριήλ – Άγγελος του Κεραυνού, του Τρόμου και της Λύτρωσης, Κυβερνήτης του πλανήτη Ήλιου κατά μερικούς, του πλανήτη Ουρανού κατά άλλους, Προστάτης της Μουσικής και της Μαγείας.
Το όνομά του σημαίνει «Η Φωτιά του Θεού» και ένα από τα υπόλοιπα ονόματα που του αποδίδονται είναι και Βερβόιλ. Αναφέρεται σαν Σεραφείμ ή Χερουβείμ, ως εκείνος που κυβερνά τα Τάρταρα, εκείνος που προειδοποίησε τον Νόε για τον Κατακλυσμό και εκείνος που τιμώρησε τον Μωυσή όταν απέτυχε να κάνει περιτομή στον γιό του.
Ραφαήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Ερμή, Προστάτης της Θεραπείας, των Επιστημών και της Γνώσης. Ηγέτης για τους Φύλακες- Αγγέλους, ένας από τους Ηγέτες των Μαλακείμ & Ταρσισείμ, μέλος των Σεραφείμ, Χερουβείμ και Χασμαλείμ.
Αναφέρεται ως ένας πολύ εύθυμος Αρχάγγελος που χαίρεται να σπέρνει την χαρά και την υγεία απ’ όπου περνά.
Αναφέρεται πως το αρχικό του όνομα ήταν Λαββιήλ, μα επειδή υπήρξε ο μόνος που δεν έφερε αντιρρήσεις στον Θεό για το πώς δημιουργεί την ανθρωπότητα, ο Θεός τον μετονόμασε σε Ραφαήλ που σημαίνει «Ίαση του Θεού».
Δίδαξε τον Νώε πώς να χτίσει την Κιβωτό και τον Σολομώντα πώς να δένει τους δαίμονες.
Αναήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Αφροδίτη, Προστάτης της Αγάπης, του Έρωτα και του Γάμου.
Σαμουήλ – Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, Κυβερνήτης του πλανήτη Aρη, Πολεμιστής της Βίας και της Φωτιάς.
Είναι εκείνος που συνήθως επικαλείται να προστατεύσει από κινδύνους, αλλά και για να δώσει θάρρος και κουράγιο. Συχνά αναφέρεται ως ο Αγγελος που μετέφερε τον Ενώχ στον Παράδεισο.
Σαχιήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Δία, του Πλούτου και της Δικαιοσύνης. Συχνά επικαλείται να προσφέρει στην οικογένεια οικονομική ευημερία και κοινωνική υπόληψη. Είναι Προστάτης του Νόμου και Τιμωρός του Άδικου.
Άλλοι Αρχάγγελοι που εμφανίζονται σε διάφορες Γραφές ,εκτός από τους 7 Μέγιστους Αρχάγγελους …
Αδαβιήλ – Κυβερνήτης των πλανητών Δία και Άρη. Πιθανότατα ένα ακόμα όνομα για τον Σαχιήλ.
Αζαριήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Ποσειδώνα και της Θάλασσας, Προστάτης της Προφητείας και των Απόκρυφων Γνώσεων σχετικά με την Ζωή. Πιθανότατα άλλο ένα όνομα για τον Ραζιήλ.
Ασραήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Πλούτωνα, Φύλακας των επίγειων θησαυρών και συχνά αναφέρεται ως Άγγελος του Θανάτου. Πιθανότητα άλλο ένα όνομα για τον Ουριήλ.
Ζαδκιήλ – Το όνομά του σημαίνει «Η Αρετή του Θεού». Άγγελος του Ελέους, κατά μερικούς υπήρξε εκείνος που κράτησε το χέρι του Αβραάμ για να μην θυσιάσει τον γιό του Ισαάκ.
Αναφέρεται ότι μαζί με τον Ζοφιήλ, είναι οι 2 Αρχάγγελοι που στέκονται στο πλάι του Μιχαήλ σε μάχη του με τον Σατανά.
Η κύρια περιγραφή του είναι ως ένας λαμπερός καλοσυνάτος άνδρας, με πανοπλία και κρατώντας στιλέτο.
Ζοφιήλ – Το όνομά του σημαίνει «Η Ομορφιά του Θεού». Είναι ο πρώτος Αρχάγγελος που εμφανίζεται στην Βίβλο, ως εκείνος που εξόρισε τον Αδάμ και την Εύα από τον Κήπο της Εδέμ επειδή έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό. Αναφέρεται ως ένα επιβλητικό Χερουβείμ που κρατά σπαθί από φωτιά.
Καμουήλ – Το όνομά του σημαίνει «Αυτός που Βλέπει τον Θεό». Αναφέρεται ως Άγγελος της Καταστροφής αλλά και ως Άγγελος του Κήπου της Γεσθημανής μιας και ήταν εκείνος που παρουσιάστηκε στον Ιησού στον κήπο της Γεσθημανής και τον παρηγορούσε προτού τον συλλάβουν οι Ρωμαίοι.
Συναντάται επίσης και ως Κεμουήλ. Σε μερικές Γραφές αναφέρεται και ως ένας από τους έκπτωτους Αγγέλους.
Κασσιήλ – Κυβερνήτης του πλανήτη Κρόνου, Άγγελος του Πεπρωμένου και Προστάτης των ηλικιωμένων.
Οριφιήλ – Αγγελος Κυβερνήτης του πλανήτη Κρόνου, για μερικούς ένας από τους Αρχάγγελους ενώ για άλλους ένας Οφανείμ. Αναφέρεται επίσης και ως ο Άγγελος της Αποκάλυψης.
Ουζιήλ – Ένας από τους Αρχαγγέλους που στέκονται δίπλα στον θρόνο του Θεού. Μερικές φορές αναφέρεται και ως ο προστάτης και οδηγητής της Αιγύπτου.
Ραγουήλ – Το όνομά του σημαίνει «Ο Φίλος του Θεού». Κυβερνήτης του Πάγου και του Χιονιού, υπεύθυνος για την συμπεριφορά των Θείων πλασμάτων.
Αναφέρεται πως κατά την Ημέρα της Κρίσης, θα είναι εκείνος που θα καλέσει τους Αγγέλους να τιμωρήσουν τους αμαρτωλούς.
Ραζιήλ – Το όνομά του σημαίνει «Το Μυστικό του Θεού». Χερουβείμ Προστάτης των Θείων Μυστηρίων και της Απόκρυφης Γνώσης. Συχνά αναφέρεται ως εκείνος που καθοδηγεί τους θνητούς όταν γράφουν ιερά κείμενα και τους προσφέρει Θεϊκή έμπνευση.
Ραμιήλ – Το όνομά του σημαίνει «Το Έλεος του Θεού». Κυβερνήτης των Θεϊκών Οραμάτων και ο Οδηγητής των ενάρετων ψυχών στον Παράδεισο αφού πρώτα κριθούν. Λόγω αυτής της τελευταίας του υπευθυνότητας, συχνά αναφέρεται ως ένας από τους Κρατούντες.
Σαλαθιήλ – Αρχάγγελος του οποίου το όνομα σημαίνει «Ρώτησα τον Θεό».
Σαρακαήλ – Κατά το Βιβλίο του Ενώχ, Αρχάγγελος υπεύθυνος για τους θνητούς που αμαρτάνουν στον νου (αμαρτωλές σκέψεις). Συχνά ταυτίζεται με τον Αρχάγγελο Ουριήλ.
Σαριήλ – Το όνομά του σημαίνει «Η Εντολή του Θεού». Προστάτης της Γνώσης και ένας από τους Στρατηγούς των Αγγελικών Στρατιών σε μάχη. Είναι εκείνος που, μαζί με τον Ραγουήλ, αποφασίζει για την τύχη των θνητών αλλά και Θείων πλασμάτων που ξεφεύγουν από τον δρόμο του Θεού.
Σελαφιήλ (Sealtiel) σημαίνει «μεσίτης του Θεού» (Γ΄ Εσδράς 5:16) και θεωρείται ο αρμόδιος για την άνοδο των ανθρώπινων προσευχών στον ουρανό. Απεικονίζεται με το πρόσωπο και τα μάτια του συνεσταλμένα, κρατώντας τα χέρια του στο στήθος σε στάση προσευχής.
Ιελουδιήλ (Jegudiel) σημαίνει «δοξάζοντας το Θεό». Θεωρείται ο άγγελος που σχετίζεται με την εντιμότητα και το ήθος των επίγειων βασιλέων και αρχόντων. Απεικονίζεται να φέρει ένα χρυσό στέμμα στο δεξί του χέρι και ένα τριπλό μαστίγιο στο αριστερό.
Βαραχιήλ (Barachiel) σημαίνει «Ευλογία του Θεού». Απεικονίζεται να κρατάει ένα λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι, μπροστά στο στήθος του.
Ιερεμιήλ (Jeremiel) σημαίνει «ανάταση του Θεού». Θεωρείται ο εμπνευστής και αφυπνιστής της έγερσης ενός ανθρώπου προς τον Θεό (Γ΄ Έσδρας 4:36). [Είναι ο αρχάγγελος με τη ζυγαριά στην εικόνα].
Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Από τον 4ο και τον 5ο μ.Χ. αιώνα άρχισαν οι Χριστιανοί να αφιερώνουν ναούς στους αγγέλους. Σύμφωνα με την παράδοση ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη το “Μιχαήλιον” ιερό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Στη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα στις Χώνες της Φρυγίας, κοντά στις αρχαίες Κολοσσές, όπου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ πραγματοποίησε μέγα θαύμα, “Το εν Χώναις θαύμα”, ιδρύθηκε λαμπρότατος ναός αφιερωμένος στη χάρη Του, στον οποίο πραγματοποιούνταν πολλά θαύματα.
Σε ολόκληρη τη Μικρά Ασία, με εστία τη Φρυγία, οι πιστοί ευλαβούντο πολύ τους αγγέλους και ιδιαίτερα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, έφθασε δε μια μερίδα, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, να απονέμει στους αγγέλους λατρευτική προσκύνηση. Έτσι αναφάνηκε εκεί η αγγελολατρία που οι οπαδοί της, οι αγγελικοί, λάτρευαν τους αγγέλους, αντί να τους απονέμουν τιμητική μόνο προσκύνηση. Η Εκκλησία με τη Σύνοδο της Λαοδικείας το 363 μ.Χ. καταδίκασε ως αίρεση την αγγελολατρία με το 35ο Κανόνα της και τους αγγελικούς ως αιρετικούς. Διακήρυξε δε, ότι μόνο στο Θεό αρμόζει λατρεία, ενώ στους αγγέλους και τους αγίους απονέμεται τιμητική μόνο προσκύνηση.
Η δε τιμητική τους προσκύνηση διακηρύχθηκε επίσημα από τη Ζ΄ οικουμενική σύνοδο σε αντιδιαστολή προς τη λατρεία που αφορά μόνο το πρόσωπο του Θεού.
Η Εκκλησία μας τιμάει τους Αγγέλους όπως και τους Αγίους…
α. Με γιορτές προς τιμή τους. Ο ετήσιος λειτουργικός κύκλος σηματοδοτείται από έξι εορτές αφιερωμένες στον αγγελικό κόσμο, με κυρίαρχη εκείνη της 8ης Νοεμβρίου, κατά την οποία εορτάζεται η σύναξη των αγγέλων υπό τον αρχάγγελο Μιχαήλ ως αντίσταση κατά της αποστασίας του Εωσφόρου.
β. Στον εβδομαδιαίο λειτουργικό κύκλο των ακολουθιών, η Δευτέρα αφιερώνεται στις αγγελικές δυνάμεις.
γ. Βγάζοντας μερίδα «εις τιμήν και μνήμην τους» και μάλιστα αμέσως μετά τη μερίδα της Παναγίας.
δ. Με την ειδική ευχή του Αποδείπνου «Εις φύλακα Άγγελον». Ακόμη δύο παρακλητικοί κανόνες αφορούν το φύλακα άγγελο και τις επουράνιες Δυνάμεις.
Με αυτούς τους τρόπους δίδεται αφορμή στους πιστούς να ζητούν τη βοήθεια και τη μεσιτεία τους.
Αλλά η κατεξοχήν τιμή των αγγέλων γίνεται στη Θεία Λειτουργία. Εκεί, ο λαός του Θεού στη γη και οι στρατιές του ουρανού με ένα στόμα, σε μία κοινή λειτουργική σύναξη προσφέρουν στο Θεό δοξολογία. Μαζί με τους ιερείς συνέρχονται στο θυσιαστήριο και συλλειτουργούν τη θεϊκή αγαθότητα. Μαζί κυκλώνουν την αγία Τράπεζα και τα τίμια δώρα, διά χειρός αγγέλου αναφέρονται εις οσμήν ευωδίας πνευματικής στο υπερουράνιο και νοερό θυσιαστήριο.
Ωστόσο, εκείνοι που τιμούν ιδιαίτερα τους αγγέλους είναι οι μοναχοί. Μέσα από την διαρκή προσευχή τους, την υπεράνθρωπη άσκησή τους, αγωνίζονται να ομοιάσουν στους αγγέλους και να αναπληρώσουν το εκπεσόν τάγμα των δαιμόνων. Γι’ αυτό και η ακολουθία της μοναχικής κουράς φέρει το όνομα: «Ακολουθία του μεγάλου και αγγελικού Σχήματος».
Πηγές: Πεμπτουσια, porphyrios,diakonima
