Καθώς το πολικό ψύχος εξακολουθεί να πλήττει τη Βόρεια Αμερική και βοηθάει στη διασπορά της δριμύτατης καταιγίδας σε ολόκληρη την Ανατολική Ακτή, ένα ερώτημα γεννάται: Ποια είναι η συμβολή της κλιματικής αλλαγής;

Επιστήμονες που μελετούν τη σχέση ανάμεσα στην κλιματική αλλαγή και στο κρύο που εμφανίζεται όταν ο ψυχρός αέρας από την Αρκτική κινείται προς τον Νότο υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρχει σύνδεση. Ωστόσο, η σημασία αυτής της σχέσης δεν είναι ακόμη σαφής.

Η Αρκτική δεν είναι τόσο κρύα όσο ήταν παλαιότερα, και η περιοχή υπερθερμαίνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη, ενώ οι μελέτες υποδεικνύουν ότι η υπερθέρμανση του περιβάλλοντος εξασθενεί τους ψυχρούς ανέμους, που δρουν σαν τεράστιο λάσο διασκορπίζοντας τον κρύο αέρα σε ολόκληρο τον πόλο.

«Συμφωνούμε ότι η Αρκτική διαδραματίζει ρόλο, αλλά δεν ξέρουμε σε ποιο σημείο σαφώς», εξηγεί η Μαρλέν Κρέτσμερ, ερευνήτρια στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Κλιματικής Συνέπειας, που εδρεύει στο Πόστνταμ της Γερμανίας. «Πρόκειται για ιδιαιτέρως πολύπλοκο σύστημα».

Πολλοί παράγοντες

Η άμεση σχέση ανάμεσα στον ψυχρό καιρό και την κλιματική αλλαγή εξακολουθεί να συζητείται και διαπιστώνεται ότι πολλοί παράγοντες διαδραματίζουν κάποιο ρόλο. Οι θερμοκρασίες των ωκεανών στους τροπικούς, η υγρασία του εδάφους, η κάλυψη από χιόνι, ακόμα και η φυσική ποικιλομορφία των μεγάλων ωκεανίων συστημάτων μπορούν να επηρεάσουν τη ροή του αέρα.

«Πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνούσαν ότι ενδεχομένως η θέρμανση της Αρκτικής διαδραματίζει κάποιο ρόλο στα χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη», λέει ο Ρικ Τομας, διευθυντής των Κλιματικών Υπηρεσιών στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. «Αλλά η ακριβής σχέση στην κλιματική κλίμακα είναι θέμα έρευνας».

Μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου είναι ψυχρό αυτή την εποχή του χρόνου. Περίοδοι μεγάλου ψύχους καταγράφονται στην Ιστορία ακόμα και πριν από την εκβιομηχάνιση, η οποία κατέληξε σε μεγάλες εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κι όπως συμβαίνει και με τα άλλα μετεωρολογικά συμβάντα, είναι δύσκολο να αποδοθεί μια περίοδος ιδιαίτερου ψύχους στην κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, οι επιστήμονες νιώθουν περιέργεια από κάτι που φαίνεται παράδοξο. Παρά την αδιαμφισβήτητη γενικότερη αύξηση των θερμοκρασιών καθ’ όλη την περίοδο του χρόνου, οι χειμώνες στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη έχουν την τάση να είναι ψυχρότεροι το τελευταίο τέταρτο του αιώνα.

«Προσπαθούμε να κατανοήσουμε αυτές τις δυναμικές διαδικασίες που κάνουν τους χειμώνες ψυχρούς», λέει η Κρέτσμερ. Η ίδια είναι συντάκτρια μελέτης που δημοσιεύθηκε το περασμένο φθινόπωρο και η οποία ερεύνησε τέσσερις δεκαετίες κλιματικών δεδομένων που δείχνουν ότι οι άνεμοι εξασθενούν πιο συχνά και παραμένουν πιο αδύναμοι για μεγαλύτερες περιόδους. Αυτό επιτρέπει στον ψυχρό άνεμο να ξεφεύγει από τον Αρκτικό Κύκλο και να κινείται προς τα χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη. Η μελέτη, βέβαια, επικεντρώθηκε στην Ευρώπη και τη Ρωσία.

Πηγη: THE NEW YORK TIMES/Έντυπη Καθημερινή