Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.

Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,

μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.

Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.

Ανάμεσα στις χερσονήσους της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας βρίσκεται το παραθαλάσσιο χωρίο της Γερακινής, ένας τόπος όπου η γη και το τοπίο είναι όμορφη στα μέσα και στα έξω της.


Το επίνειο του Πολυγύρου, η Γερακινή, υμνημένη από τον μεγάλο Έλληνα ποιητή, Νίκο Καββαδία, που την επισκέφτηκε σε ένα μπάρκο του, το μεγάλο μήκος της ακτής της με την πολυτραγουδισμένη “Σκάλα της Γερακινής”, όπου “ξαπόσταιναν” εμπορικά πλοία, τα καθαρά και ζεστά νερά της θάλασσάς της, η φιλοξενία των κατοίκων της και η παρθένα ομορφιά του τοπίου, σας δίνουν τη δυνατότητα διακοπών με ξεχωριστό χαρακτήρα.
Με μια παραλία 6 χιλιόμετρων με λευκή άμμο, πλούσια βλάστηση και ένα πευκοδάσος που κυριαρχεί στους γύρω λόφους η Γερακινή είναι ένας από τους πιο γνωστούς ταξιδιωτικούς προορισμούς στην Χαλκιδική.


Η Γερακινή είναι ένα στρατηγικό σημείο διαμονής για τους επισκέπτες που επιθυμούν να εξερευνήσουν όλη τη μαγευτική Χαλκιδική.

 

Μόλις 10 χλμ. από την πρωτεύουσα Πολύγυρο και από το αστικό κέντρο των Ν. Μουδανιών, η πρόσβαση σε υπηρεσίες όπως νοσοκομεία, τράπεζες, ταχυδρομείο και εμπορικά καταστήματα είναι άμεση.


Στην παραλία της Γερακινής υπάρχει αγορά για κάθε είδους ψώνια, πεζόδρομος για βόλτες, παιδική χαρά στην αμμουδιά, θαλάσσια σπορ, ταβέρνες με φρέσκα ψάρια, ουζερί με τοπικές λιχουδιές, μπαράκια μπροστά στη θάλασσα για να απολαύσει κανείς το ποτό ή τον καφέ του αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα.

Σε κοντινές αποστάσεις υπάρχουν διάφορες παραλίες με πεντακάθαρα, καταγάλανα νερά.


Κοντά στη Γερακινή εντοπίστηκε η θέση ρωμαϊκού οικισμού, ο οποίος πιθανώς διαδέχτηκε την κλασική πόλη Μηκύβερνα που βρισκόταν σε απόσταση μόλις δυο χιλιομέτρων.


Επίσης, μερικά χιλιόμετρα βόρεια της Γερακινής, στη θέση «Σελιό», έχουν επισημανθεί ίχνη άλλου ρωμαϊκού και βυζαντινού οικισμού.


Η Μηκύβερνα ήταν αποικία των Χαλκιδέων από τους αρχαιότατους χρόνους σε απόσταση περίπου είκοσι σταδίων από την Όλυνθο της οποίας αργότερα έγινε λιμάνι. Υπήρξε ελεύθερη ως τους Περσικούς πολέμους οπότε όμως αναγκάστηκε να δώσει στρατό και πλοία κατά τη διάβαση του Ξέρξη το 481 π.χ. (Ηροδότου VIII,122).

 

Ύστερα από τους Μηδικούς πολέμους έγινε φόρου υποτελής στους Αθηναίους. Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο καταλήφθηκε από τους Ολυνθίους (μολονότι εφρουρείτο από τους Αθηναίους) και έμεινε στην εξουσία τους μέχρι το 348 π.χ. Κυριεύθηκε από τον Φίλιππο κατόπιν προδοσίας ορισμένων κατοίκων της. Ήταν πατρίδα του ιστορικού Ηγήσιππου.

με τον Φακό της Ζωής Γανίτη…

επιμέλεια κειμένου Μαίρη Στεργίου