Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του Γάλλου χορευτή, χορογράφου και συγγραφέα Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (1727-1810), δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου.
Κάθε χρόνο το μήνυμα της Ημέρας αναλαμβάνει να συγγράψει μία γνωστή προσωπικότητα του χώρου. Ο σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού είναι να ενώσει όλους τους ασχολούμενους με την τέχνη της Τερψιχόρης, πέρα από πολιτικούς, πολιτισμικούς και ηθικούς φραγμούς.
Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού 2018
Το μήνυμα για την Ευρώπη φέρει την υπογραφή του ισραηλινού χορογράφου Οχάντ Ναχαρίν, και έχει ως εξής:
Ο χορός είναι το να είσαι στη στιγμή. Πρόκειται για το να ακούς το σκοπό των αισθήσεων και να επιτρέπεις σε αυτό το άκουσμα να γίνει το καύσιμο όλων των συναισθημάτων, των μορφών και του περιεχομένου. Ωστόσο, θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε από πού ήρθαμε.
Ερωτηθείς για το αντικείμενο του έργου μου, απαντώ πρώτα ότι πρόκειται για το ίδιο αυτό καθαυτό. Ότι είναι σχετικά με το πώς συναντιούνται όλα τα στοιχεία του για να δημιουργήσουν την αφήγησή του. Μια χορευτική αφήγηση για τον όγκο, τη λεπτότητα, τη χρήση εκρηκτικής δύναμης. Είναι η έρευνα της κίνησης, της οργάνωσης και της δομής. Το να γελάμε με τον εαυτό μας, οι δυναμικές, η υπερβολή και υποτίμηση, η σύνδεση της απόλαυσης και της προσπάθειας και η εξάχνωση της τρέλας, του πάθους και της φαντασίας κάθε χορευτή σε μια σαφή μορφή.
Στην καλύτερη περίπτωση, ο χορός μπορεί να είναι εξαιρετικός, ακόμη και αν απέχει από το τέλειο. Πρέπει να αντισταθούμε στο συντηρητικό και συμβατικό τρόπο σκέψης που έχει τις ρίζες του σε ένα μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης και της κατάρτισης χορού, και να αφήσουμε τις παλιές ιδέες για νέες, καλύτερες. Και πρέπει πάντα να θυμόμαστε να χορεύουμε λίγο κάθε μέρα…
Και πρέπει πάντα να θυμόμαστε να χορεύουμε λίγο κάθε μέρα… και ποτέ μπροστά από έναν καθρέφτη.
Μετάφραση: Δώρα Νικολάου
Λίγα λόγια για τον Οχάντ Ναχαρίν
Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1952 στo κιμπούτζ Μιζρά του Βορείου Ισραήλ και το 1974 έγινε δεκτός στο φημισμένο μπαλέτο Batsheva Dance Company του Τελ Αβίβ, παρά την μικρή εκπαίδευσή του. Κατά τη διάρκεια του πρώτου του έτους, η επισκέπτρια χορογράφος Μάρθα Γκράχαμ, τόν προσκάλεσε να συμμετάσχει στη δική της ομάδα χορού στη Νέα Υόρκη, όπου αργότερα έκανε το χορογραφικό ντεμπούτο του στο στούντιο Kazuko Hirabayshi το 1980. Για την επόμενη δεκαετία παρουσίασε έργα στη Νέα Υόρκη και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων κομματιών για το Batsheva Dance Company, το Kibbutz Contemporary Dance Company, και το Nederlands Dans Theater. Ο Ναχαρίν συνεργάστηκε στενά με την πρώτη σύζυγό του, Μάρι Καζιβάρα, η οποία απεβίωσε από καρκίνο το 2001. Είναι δημιουργός της κινησιολογικής γλώσσας GAGA και από το 1990 καλλιτεχνικός διευθυντής του Batsheva Dance Company. Έχοντας διπλή υπηκοότητα, Ισραηλινή και Αμερικανική, ζει στο Ισραήλ με την δεύτερη σύζυγό του, την χορεύτρια Έρι Νακαμούρα, και την κόρη τους Νόγκα.