Οι διακινητές από το Βιετνάμ το ονομάζουν «ο δρόμος του διοξειδίου του άνθρακα». Πρόκειται για το τελευταίο κομμάτι μιας επικίνδυνης διαδρομής 6.000 μιλίων σε Ασία και Ευρώπη, όταν οι μετανάστες, μπαίνουν σε κοντέινερ ή σε ρυμουλκούμενα οχήματα, γεμάτα με παλέτες εμπορευμάτων, για να περάσουν τη Μάγχη. Οι συνθήκες είναι αφόρητες. Τα κοντέινερς δεν έχουν εξαερισμό, ενώ είναι σαφής η έλλειψη οξυγόνου.
Σε σύγκριση με τον «δρόμο VIP», που περιλαμβάνει μία σύντομη παραμονή σε ξενοδοχείο και θέσει στην καμπίνα του οδηγού του φορτηγού, η διαδρομή σε ένα γεμάτο κοντέινερ μπορεί να είναι βάναυση.
Υπομένουν ώρες σε ψυγεία για να μειωθεί ο κίνδυνος ανίχνευσης
Σύμφωνα με τους New York Times, οι μετανάστες από το Βιετνάμ συχνά περιμένουν μήνες σε άτυπους καταυλισμούς στη βόρεια Γαλλία, πριν καταφέρουν να γλιστρήσουν σε ρυμουλκούμενο φορτηγού. Οι λαθρέμποροι, γνωστοί ως «snakeheads», χτυπούν τους άνδρες, κακοποιούν σεξουαλικά τις γυναίκες, τις ομάδες βοήθειας και τους δικηγόρους, αλλά και τους μετανάστες. Οι άνθρωποι μπαίνουν σε κουτιά αλουμινίου και υπομένουν ώρες σε μονάδες ψύξης για να μειώσουν τον κίνδυνο ανίχνευσης.
Αυτό το ταξίδι, αναφέρει η εφημερίδα, απεδείχθη μοιραίο για 39 ανθρώπους, που βρέθηκαν νεκροί σε κοντέινερ φορτηγού στο Έσεξ. Σύμφωνα με την αστυνομία, εκτιμάται ότι όλα τα θύματα ήταν από το Βιετνάμ.
Όσο κι αν το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού είναι επικίνδυνο, όλες αυτές οι ώρες που βρίσκονται μέσα στο ρυμουλκούμενο όχημα έρχονται σε συνέχεια μηνών ή και χρόνων σκληρής μεταχείρισης, πρώτα στα χέρια των οργανωμένων συμμοριών διακίνησης και στη συνέχεια δέκτες επιθετικής συμπεριφοράς από τα αφεντικά στους χώρους διαμονής και σε εργοστάσια κάνναβης στη Βρετανία.
Γιατί οι Βιετναμέζοι επιλέγουν τη Βρετανία
Ωστόσο παρά τις κακουχίες, περίπου 18.000 Βιετναμέζοι πληρώνουν διακινητές για το ταξίδι στην Ευρώπη κάθε χρόνο, πληρώνοντας από 8.000 έως 40.000 λίρες.
Στην Αγγλία, όπου το Brexit έχει αποθαρρύνει τη ροή εργατικού δυναμικού από την ανατολική Ευρώπη, οι μετανάστες βλέπουν μία χώρα που διψά για χαμηλά μεροκάματα, πληρώνει εύκολα πέντε φορές αυτό που θα κέρδιζαν στην πατρίδα τους και δεν υπάρχουν οι επαχθείς έλεγχοι ταυτότητας που καθιστούν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αφιλόξενες.
Οι Βιετναμέζοι διακινητές συνήθως περνούν τους πελάτες τους από τη Γαλλία και την Ολλανδία, όπου άλλες συμμορίες, συχνά Κούρδοι και Αλβανοί, ή στην πρόσφατη υπόθεση, Ιρλανδοί ή Βορειοιρλανδοί, ολοκληρώνουν τη δουλειά
