Πολιτικός και δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε το 1916 στην Καλλικράτεια της Ανατολικής Θράκης ( Η Καλλικράτεια (σήμερα Mimarsinan) ήταν ελληνική κωμόπολη κτισμένη επί του αριστερού κέρατος του κόλπου των Αθύρων της Προποντίδας, και απείχε περίπου 32 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη.) και πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1998 στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου και αρίστευσε. Την περίοδο 1940-1941 πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο εναντίον των Ιταλών.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στον αντιστασιακό αγώνα, ως στέλεχος του ΕΑΜ, στην παράταξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Αλέξανδρου Σβώλου, με τον οποίο συνδεόταν με προσωπική φιλία. Το 1951 και 1954 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δικηγόρος και υπερασπίστηκε αρκετές περιπτώσεις συναγωνιστών του που διώχθηκαν για τη δράση τους κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου.
Το 1964 εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης με την Ένωση Κέντρου. Διατέλεσε επίσης κοσμήτορας της Βουλής και, για ένα χρόνο (1964-1965), μέλος του προεδρείου της. Την περίοδο της δικτατορίας πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση στο πλευρό της Δημοκρατικής Άμυνας και για τη δράση του συνελήφθη στις 6 Απριλίου 1968 και εξορίστηκε στη Νίσυρο.
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εκλέχτηκε το 1974 βουλευτής με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις. Το 1978 εκλέχτηκε δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ενώ το 1981 προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές του 1982 επανεκλέχτηκε δήμαρχος και διατήρησε τη θέση αυτή μέχρι το 1986.
