Ο Χρήστος Γραμμένος, παίκτης της Ελπίδας Πολυγύρου, με την οποία πανηγύρισε την άνοδο στην Α΄ κατηγορία και ακούραστο μέλος της διοίκησης της Νίκης Πολυγύρου, μιλάει στην Χαλκιδική Πολιτική για τις δυσκολίες των ημερών, το πλάνο και τα… θέλω των πράσινων για την επόμενη μέρα της πανδημίας αλλά και το γεγονός πως όλοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να περιοριζόμαστε σε ατομική άθληση για να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατό στους αθλητικούς χώρους.
Αναλυτικά, όσα δήλωσε στη Χαλκιδική Πολιτική ο Χρήστος Γραμμένος:
Είναι γνωστό πως βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ποια είναι η άποψή σου για τις ερασιτεχνικές διοργανώσεις όταν τελειώσει όλο αυτό;
«Νομίζω πως εδώ και αρκετές ημέρες, τουλάχιστον στο μυαλό όλων των ορθώς σκεπτόμενων ανθρώπων, το ποδόσφαιρο έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το σημαντικό είναι να τελειώσει όλη αυτή η δύσκολη περίοδος με τους αγαπημένους μας υγιείς και όλους ξανά πίσω στις δουλειές τους, ώστε να μπορέσουν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Όταν με το καλό συμβούν αυτά, προσωπικά αλλά και ως Σύλλογος, θα θέλαμε να ολοκληρωθεί κανονικά η χρονιά και ας χρειαστεί να παραταθεί η αγωνιστική περίοδος. Οι προπονητές μας, αναθέτουν καθημερινό πρόγραμμα ατομικής προπόνησης και εκγύμνασης και οι παίκτες μας διατηρούνται σε καλή κατάσταση ώστε να είναι έτοιμοι όποτε και αν χρειαστεί. Δεκτή, βέβαια, θα γίνει κάθε απόφαση των αρμοδίων οργάνων ακόμα και ακύρωσης των πρωταθλημάτων καθώς προτεραιότητά μας είναι η υγεία των συνανθρώπων μας».
Με την ενασχόληση σου στις ακαδημίες της Νίκης, πόσο εύκολο είναι να παραμείνουν τα μικρά παιδιά χωρίς δραστηριότητες; Ακούτε διαμαρτυρίες τους που δεν μπορούν να έρθουν στο γήπεδο;
«Πάντα είναι δύσκολο ένα παιδί να αποδεχθεί να κλειστεί στο σπίτι και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Όμως παρατηρώ, τουλάχιστον στον Πολύγυρο όπου ζω, σε γονείς και παιδιά μεγάλη υπευθυνότητα και κατανόηση της σοβαρότητας της κατάστασης. Νιώθω ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για το πως συμπεριφέρεται όλη η πόλη μας και νομίζω και ως Πολύγυρος και ως Χαλκιδική δίνουμε ένα πολύ όμορφο παράδειγμα σε όλους».
Φέτος, πανηγύρισες άνοδο με την Ελπίδα στην Α’ κατηγορία, ποια είναι τα συναισθήματα;
«Η χρονιά μας με την Ελπίδα κύλησε πραγματικά ονειρικά. Αγωνιστικά ήταν μακράν η καλύτερη χρονιά, με μια αψεγάδιαστη πορεία και μόλις μια ήττα σε μια ιστορική έδρα όπως της Πορταριάς. Ολοκληρώσαμε την χρονιά αήττητοι εντός έδρας, με την καλύτερη άμυνα της κατηγορίας, νεανικό ρόστερ, όμορφο επιθετικό ποδόσφαιρο σχεδόν σε κάθε παιχνίδι και με παιδιά μόνο από τον Δήμο Πολυγύρου. Το σημαντικότερο όμως θεωρώ πως ήταν η εξαιρετική παρέα που δημιούργησαν παίκτες, προπονητής και διοίκηση. Εύκολα το ακούμε για το κλίμα σε κάθε ομάδα όμως, έχοντας αγωνιστεί 18 σεζόν στον Νομό, παρόμοιο δέσιμο και ποιότητα χαρακτήρων έχω συναντήσει άλλες μια-δυο χρονιές. Γεγονός σπάνιο λοιπόν, που σε γέμιζε με χαρά και χαμόγελα κάθε φορά που άνοιγες την πόρτα των αποδυτηρίων».
Ως μέλος της διοίκησης της Νίκης, θα ήθελες να πανηγυρίσεις άνοδο και με τα πράσινα;
«Εδώ και κάποια χρόνια δουλεύουμε συστηματικά σε όλα τα επίπεδα (προπονητικά, διοικητικά, οργανωτικά, κτλ) ώστε να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια ανδρική ομάδα που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα κερδίσει την άνοδο και θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τα παιδιά των τμημάτων υποδομής μας, ώστε να μπορέσουν αυτά στη συνέχεια να επανδρώσουν την ομάδα και να αποτελέσουν τις επόμενες γενιές της Νίκης. Πιστεύω πως φέτος έχουμε την ποιότητα, τους χαρακτήρες και την θέληση για να κάνουμε αυτό το πλάνο, που είχε τεθεί πριν χρόνια, πραγματικότητα. Μένει να το δούμε στην πράξη, καθώς απλά τα μεγάλα λόγια δεν με εκφράζουν».
Ποιοι είναι οι τρόποι που μπορούν οι μικροί φίλοι του ποδοσφαίρου να θυμούνται το άθλημα εν μέσω καραντίνας;
«Πιστεύω πως, παρά τις δυσκολίες των ημερών, το ποδόσφαιρο και η ενασχόληση με αυτό, είτε μέσω βιντεοπαιχνιδιών, ατομικής προπόνησης ή εξάσκησης στην αυλή ή ακόμα και συμμετοχής σε διάφορα παιχνίδια των social media πάντα θα γεμίζει με χαμόγελο κάθε μικρό ή μεγάλο παιδί και πάντα θα μας κάνει να ταξιδεύουμε με το μυαλό μας».
Κλείνοντας, θέλω να στείλεις ένα μήνυμα προς τα μικρά παιδιά αλλά και σε όλο τον φίλαθλο κόσμο;
«Παρατηρώ, όπως σας προανέφερα, με μεγάλη ευγνωμοσύνη, ειδικά στον τόπο μου, όπου μπορώ να έχω προσωπική άποψη, τον κόσμο να λειτουργεί με σύνεση και υπευθυνότητα. Αυτό με γεμίζει με αισιοδοξία και εύχομαι αρχές Μαΐου να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Προσωπικά μένω μέσα όχι γιατί φοβάμαι αλλά γιατί θέλω να προστατεύσω ανθρώπους που πιθανόν να είναι ευάλωτοι, γιατί δεν θέλω να προκαλέσω-μεταφέρω κάποιο πρόβλημα στην οικογένειά μου και γιατί ειλικρινά θεωρώ πως όσο πιο σωστά συμπεριφερθούμε τώρα, τόσο πιο σύντομα θα βγούμε ξανά έξω με τους φίλους μας. Και νομίζω πως όλοι έτσι σκεφτόμαστε. Δεν χρειαζόμαστε κάποιον να μας το πει, πόσο μάλλον κάποιον σαν εμένα».
