Ανακοίνωση για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί παγκοσμίως και φυσικά και στην Ελλάδα με τον κορωνοϊό αλλά και για την πολιτική προστασία εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση Σιθωνίας.

Αναλυτικά αυτή αναφέρει:

«Βλέπουμε να δίνονται 30 εκατομμύρια σε ιδιωτικές κλινικές (αντί να τις επιτάξουν αυτές τις κρίσιμες ώρες).

Δώρα 11 εκατομμυρίων σε καναλάρχες.

Τις προάλλες στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε ότι «σε 30 μέρες σχεδιάστηκαν και ανακοινώθηκαν τέσσερις δέσμες οικονομικής ενίσχυσης ύψους περίπου 10 δισεκατομμυρίων ευρώ», πως «όσες επιχειρήσεις πλήττονται θα χρηματοδοτηθούν με 1 δισεκατομμύριο ευρώ» μέσω της «επιστρεπτέας προκαταβολής» και «οι επιχειρήσεις, τέλος, αποκτούν και νέες πηγές δανεισμού και χρηματοδότησης που μπορούν να φτάσουν τα 8 δισεκατομμύρια». Επιπλέον αν καταβάλουν στην ώρα τους τις υποχρεώσεις τους, τότε «θα υπάρχει μία εφάπαξ έκπτωση της τάξης του 25%».

Για να προστατευθεί ο λαός δεν αρκεί η αναγκαία ατομική ευθύνη για την τήρηση των μέτρων προστασίας και η επίσης αναγκαία συμμόρφωση με τις συστάσεις και τις οδηγίες των ειδικών. Αυτά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την κρατική ευθύνη ούτε την ευθύνη των διοικήσεων των Δήμων, οι οποίες με τη σειρά τους πρέπει να απαιτήσουν αλλά και να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης επιδημίας του κορονοϊού.

Οι τεράστιες ελλείψεις στο σύστημα υγείας, στα νοσοκομεία, στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, αλλά και στους Δήμους και γενικά στον Δημόσιο Τομέα είναι που δημιουργούν τον πραγματικό κίνδυνο, ο οποίος δεν προέκυψε ούτε ξαφνικά, ούτε τυχαία, ούτε και είναι αντικειμενικός.

Είναι το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις με βάση και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε για την εμπορευματοποίηση της υγείας και άλλων κερδοφόρων τομέων του δημοσίου και των ΟΤΑ.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται με την πανδημία του νέου κορονοϊού καθιστά ακόμα πιο επιτακτική και πιεστική την ανάγκη να αντιμετωπιστούν σοβαρά προβλήματα στελέχωσης υποδομών και λειτουργίας στο σύστημα υγείας και της περιοχής μας.

 

Διεκδικούμε κρατική χρηματοδότηση για:

  1. Άμεση στελέχωση του Κέντρου Υγείας Αγίου Νικολάου, του Περιφερειακού Ιατρείου Συκιάς,Ν. Μαρμαρά, του αγροτικού ιατρείου Σάρτης και Μεταγγιτσίου με όλους τους προβλεπόμενους γιατρούς και νοσηλευτές, με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και αναλώσιμα, να εξασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία τους για να υπάρξει αποσυμφώρηση των νοσοκομείων.
  2. Δωρεάν παροχή ατομικών ειδών προστασίας (μάσκες,γάντια, αντισηπτικά) σε όλους τους δημότες για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα αισχροκέρδιας.

Όποια κονδύλια θα δίνονταν σε ύδρευση, αποχέτευση, βιολογικους κλπ τώρα θα δοθούν για να φτιαχτούν οι ζημιές που προκλήθηκαν με την τελευταία κακοκαιρία.

Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σημαντικά είναι αυτά τα έργα για την περιοχή.

Η Λαϊκή Συσπείρωση έγκαιρα είχε επισημάνει σε συνεδριαση του δημοτικού συμβουλίου σχετικα με την πολιτικη προστασια που περνάει στους δήμους χωρίς χρηματοδότηση, πως αν δεν υπάρχουν αντιπλημμυρικα, αντιπυρικά, αντισεισμικά έργα, ο δήμος απλά θα διαχειρίζεται τις καταστροφές και θα μετράει τα θύματα.

Και ρωτήσαμε (ρητορικα) αν μπορεί η δημοτική αρχή να εγγυηθεί στον λαό της Σιθωνίας πως θα τον προστατεύσει στις καταστροφές που θα έρθουν.

Χαρακτηριστικό επίσης είναι πως τα 11 άτομα που προσέλαβε ο δήμος για πολιτική προστασία (για 8 μήνες) μας ενημέρωσαν πως θα πάνε στην καθαριότητα. Ταυτόχρονα πολλοί που προσλαμβάνονται για την καθαριότητα πανε σε γραφεία κλπ. Αυτή η άθλια κατάσταση έχει δημιουργηθεί από την υποστελέχωση, αν τυχόν και μπορέσουμε να κάνουμε κάποια πρόσληψη θα γίνει με το σταγονόμετρο, κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους στις πελατειακές σχέσεις, και μακριά από τις ανάγκες του δήμου.

Το παραπάνω παράδειγμα μας λέει πως ακόμα και αυτή η υποτυπώδης πολιτική προστασία δεν υπάρχει!

Βλέπουμε πως αυτά τα μέτρα για την πολιτική προστασία δεν αντιστοιχούν στις ανάγκες της περιοχής. Είμαστε εγκληματικά εκτεθειμένοι!!!

Οι δυο αντλίες που δώθηκαν στους εθελοντές βοηθούν μεν, αλλά δεν αποτελούν λύση.

Η πολιτική προστασία πρέπει να είναι καθαρά ευθύνη του κράτους και να παίρνει μέτρα με βάση τις διευρυνόμενες ανάγκες, χωρίς να μετράει τις ζωές και τις λαϊκές περιουσίες με την λογική κόστους-όφελους (που είναι και η επίσημη πολιτική της ΕΕ).