Η συστηματική, μεθοδική και επιστημονικά τεκμηριωμένη προσπάθεια του Ηγουμένου της Ιεράς Σταυροπηγιακής και Πατριαρχικής Μονής της Αγίας Αναστασία της Φαρμοκολυτρίας κυρίου Αποστόλου, Μητροπολίτη Μιλήτου να συντηρεί την επί 60 χρόνια μονή της μετάνοιας του και να αναδεικνύει ό,τι σημαντικό έχει διαφύγει στης προσοχής των κατά καιρούς αδελφών του μοναστηριού, αποκαλύπτει διαρκώς αξιολογότατες ιστορικές όψεις της Μονής.
Έτσι μετά την πρόσφατη ανακάλυψη των εγκαυμάτων του ολοκαυτώματος στην τοιχοδομία των σταυροθολίων του νάρθηκα, που διέψευσαν την εκ θεμελίων ανοικοδόμηση του Καθολικού το 1834, ήρθε ο καθαρισμός της επί ετών μαυρίλας του κυρίως ναού να μας εκπλήξει με τα καλλιτεχνήματα των τοιχογραφιών του και την αριστοτεχνική ζωγραφική του Σταυρού και των Λυπηρών του τέμπλου από το χέρι των Γαλατσάνων ζωγράφων.
Ποιος ξέρει άραγε τι εκπλήξεις μας περιμένουν με την σταδιακή απόξεση των επιχρωματισμών του τέμπλου, που έχει ήδη ξεκινήσει;
Προσωπικά εκτιμώ πως τα διαρκώς αποκαλυπτόμενα άγνωστα στοιχεία της δομής της αρχαιότατης αυτής μονής, τις οποίας οι καταβολές βρίσκονται στην περίοδο της εξορίας του Λέοντος Σοφού στην πόλη μας και την πρωτοβουλία της ευσεβούς συζύγου του Αγίας Θεοφανούς, να θέσει τα θεμέλια της μονής περί το 888 μ.Χ., οδηγούν σταδιακά στην αναθεώρηση πολλών στοιχείων της ιστορίας της.
