Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις, επιτέλους φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ ως προς την επανεκκίνηση της οικονομίας και συγκεκριμένα το άνοιγμα της αγοράς, καθώς στόχος της κυβέρνησης και των λοιμοξιολόγων είναι να ανοίξουν ως και την επόμενη εβδομάδα όλα, ακόμη και χωρίς click in shop ή click away, στις ‘’καθαρές’’ περιοχές. Επίσης, γίνεται σοβαρός λόγος για την επιστροφή στα θρανία των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου. Ακόμα, βάσει των ρεπορτάζ, υπάρχει σκέψη και για την εστίαση σε βάθος τριών εβδομάδων.

Θεωρώ πως το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι ότι καλύτερο βλέπουμε ως προς την επιστροφή σε μια μορφή κανονικότητας και για να μην παρεξηγηθώ εύχομαι τα παραπάνω ρεπορτάζ να επιβεβαιωθούν στο ακέραιο, φυσικά πάντα με την τήρηση των απαραίτητων μέτρων για να παραμείνει η κατάσταση σε ενθαρρυντικά επίπεδα και να μην ξανά… κλειδωθούμε.

Μια απορία όμως με βασανίζει, βλέποντας όλα αυτά στις τηλεοράσεις, στις ειδησεογραφικές σελίδες, στα ρεπορτάζ. Ο αθλητισμός παραμένει επικίνδυνος; Θα είναι δηλαδή αιτία να ξανά φουντώσει ο ιός; Ή είμαστε σίγουροι πως τα μέτρα δεν πρόκειται να τηρηθούν στα ερασιτεχνικά γήπεδα, στα γυμναστήρια, στα αθλητικά κέντρα γενικότερα;

Σαφώς, θα μου πει κάποιος, προέχει να ανοίξει η αγορά και να κινηθεί το χρήμα για να ζήσουν οικογένειες, δεν πρέπει να αψηφούμε, όμως, πως και στον αθλητισμό υπάρχουν ιδιοκτήτες αθλητικών κέντρων, ομάδων, προπονητές, ποδοσφαιριστές που λαμβάνουν κάποιες οικονομικές απολαβές και πρέπει να κάνουν απόσβεση των φετινών εξόδων. Στην περίπτωση των διοικούντων των ομάδων πρέπει να συνυπολογιστούν τα χρήματα που έβαλαν και να μην πάνε χαμένα.

Αν προχωρήσουμε σε μια αθλητική δημοσκόπηση, δεν νομίζω πως θα βρεθεί γονέας που δεν θα θέλει να επιστρέψει το παιδί του στην αθλητική δραστηριότητα, όταν τρεις και πλέον μήνες είναι μόνο μπροστά από μια οθόνη. Δεν νομίζω να βρεθεί σύλλογος που δεν θα θέλει να ξεκινήσει προπονήσεις, ώστε να ξεφύγουν παράγοντες, ποδοσφαιριστές κι άλλοι από την ψυχολογική κούραση του σχεδόν δεκάμηνου lockdown. Επίσης, μην σας τρομάζει η παραπάνω αναφορά ‘’παράγοντες και ποδοσφαιριστές’’, θα είναι λιγότεροι από τον κόσμο στα ΜΜΜ, στα εμπορικά κέντρα και στα μαγαζιά, πιστέψτε με.

Νομίζω πως όλοι από τα λάθη μαθαίνουμε. Και ναι δεν συγχωρώ τους ανθρώπους των σωματείων, βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί παραμένω ενεργό στέλεχος του αθλητισμού, για την απερισκεψία που δείξαμε τους μήνες της προετοιμασίας και χαλαρώσαμε. Όπως είπε και ένας σοφός γιατρός σε ένα τηλεοπτικό σταθμό, του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα δυστυχώς, όταν ο λαός περιορίζεται, αποδείχθηκε πως τηρεί λιγότερο τα μέτρα προστασίας κατά του κορωνοϊού. Όλοι οι πολίτες είναι πιο έμπειροι για το επόμενο βήμα και την τήρηση των μέτρων. Άποψη μου είναι πως με το φόβο μιας νέας έξαρσης, που θα φέρει ένα ακόμη καταστροφικό lockdown, θα τηρούνται όλα ευλαβικά.

Για να κλείσω με τον αθλητισμό, το πώς θα εφαρμοστούν κάποια μέτρα, που θα αποφασίσει η κυβέρνηση, στα ερασιτεχνικά σωματεία, στα αθλητικά κέντρα και γενικά στον αθλητισμό όλων των κατηγοριών, δεν είμαι αρμόδιος να το κρίνω. Όμως, είμαι πεπεισμένος πως αν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Αδιαμφισβήτητα, δεν είμαι υπέρ του γενικού lockdown στο αθλητισμού για φέτος γιατί κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό, κυρίως για τα ερασιτεχνικά σωματεία. Σκέφτεται κανείς πως ένα πιθανό… lockdown θα εξατμίσει την όρεξη αυτών που έτρεχαν έναν σύλλογο ακόμη και ορισμένων ποδοσφαιριστών και κάτι τέτοιο θα υπογράψει τον αφανισμό αρκετών σωματείων;

Η απόφαση για άνοιγμα της αγοράς δίνει μια καλή ευκαιρία στους υπεύθυνους του αθλητισμού να πάρουν ΣΟΒΑΡΑ την κατάσταση στα χέρια τους και να βγουν μπροστά με μια επίσημη απόφαση. Θα προπονηθούμε, θα παίξουμε ή όχι;