«Ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός» λέει η παροιμία που φαίνεται να αποδεικνύεται από μία φωτογραφία η οποία λήφθηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Στη φωτογραφία, αυτό που κάποιος μπορεί να πει πως είναι «ποτάμια χρυσού» που διατρέχουν το περουβιανό κομμάτι του δάσους του Αμαζονίου, στην επαρχία Madre de Dios, είναι στην πραγματικότητα επιφανειακές εξορύξεις, κατά πάσα πιθανότητα από ανεξάρτητους μεταλλωρύχους, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Γης της NASA, το οποίο δημοσίευσε την φωτογραφία που τράβηξε ένας αστροναύτης. Οι εξορύξεις αυτού του τύπου δεν είναι συνήθως ορατές, ωστόσο, στη συγκεκριμένη φωτογραφία αποκαλύφθηκαν λόγω της αντανάκλασης του ηλιακού φωτός.
Στη φωτογραφία φαίνεται ο ποταμός Inambari και ένας αριθμός από «ορυχεία επιφάνειας» τα οποία περικλείονται από περιοχές που έχουν αποψιλωθεί και λασπωμένα εδάφη. Τα ανεξάρτητα μεταλλωρυχεία αποτελούν πηγή εισοδήματος για δεκάδες χιλιάδες άτομα στη Madre de Dios και σύμφωνα με την NASA πρόκειται για μία περιοχή με τα περισσότερα αδήλωτα μεταλλωρυχεία στον κόσμο.
Σύμφωνα με τη NASA η εξόρυξη είναι ο κύριος λόγος αποψίλωσης στην περιοχή και ο υδράργυρος που χρησιμοποιείται για την εξόρυξη χρυσού, ρυπαίνει τις πλωτές οδούς. Η αναζήτηση χρυσού στην περιοχή εντάθηκε από το 2011 μετά τη διάνοιξη του Southern Interoceanic Highway καθώς η πρόσβαση στην περιοχή έγινε ευκολότερη. Ο μόνος δρόμος που συνδέει τη Βραζιλία και το Περού αποσκοπούσε στο να αυξήσει τον τουρισμό αλλά «η αποψίλωση ήταν ίσως το μεγαλύτερό του αποτέλεσμα», αναφέρει η NASA.
Η Madre de Dios είναι ένα κομμάτι του Αμαζονίου με έκταση τόση όση αυτή της Ν. Καρολίνας. Εκεί ζουν μακάο, πίθηκοι, ιαγουάροι και πεταλούδες. Παρότι ορισμένα τμήματα του Madre de Dios, όπως το Εθνικό Καταφύγιο Tambopata, προστατεύονται από την εξόρυξη, εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα τροπικού δάσους στην περιοχή έχουν μετατραπεί μία άδενδρη, τοξική και χέρσα περιοχή.
Πηγή: www.lifo.gr
